Պատմությունը մի ցնցոտիավոր ծերունու և մի հարուստ մարդու մասին է, ով ուներ սեփական հյուրանոցը, որը խստաշունչ ձմռան պատճառով լավ չէր աշխատում:
Սակայն մի երեկո դռան զանգը հնչում է, և տերը շատ է զարմանում: Բացելով դուռը` նա տեսնում եմ մի ալեխառն մորուքով, ցնցոտիավոր մի ծերունու: Ծերունին խնդրում էր ուտելիք և մեկ գիշեր մնալ հյուրանոցում: Տերը երկար չմտածելով նրան ներս է թողնում և ասում է, որ այդ ամենը կկազմի 3 ռուբլի: Ծերունին պատասխանեց, որ կտա այն ժամանակ, երբ ունենա: Տերը նրան կերակրեց և մի պահ նկատեց, որ նրա մորուքին լաքա է եղել. սկսեց ծիծաղել: Ահա անցավ մի գիշեր և առավոտյան տերը նկատեց, որ ծերունին չկա, արդեն գնացել է: Անցավ որոշ ժամանակ ձյունը հալվել էր և հյուրանոցի վիճակը բարելավել էր: Գարնանը հյուրանոցի տերը որոշում է գնալ քաղաքի եկեղեցի և երախտագիտություն հայտնել Աստծուն հյուրանոցի վիճակի բարելավման համար: Երբնա մտավ եկեղեցի նրա հայացքը հառեց անկյունում գտնվող մի սրբապատկերի: Այնտեղ պատկերված էր ալեխառն մի ծերունի, ում դեմքը տիրոջը ծանոթ էր թվում: Նա մոտենալով նկարին նկատեց ծերունու մորուքի վրա լաքա, և տեսավ սրբապատկերի տակ գրվածը` «Սուրբ Նիկողայոս»: Տերը գնաց մոմ վառելու, և երբ մատներով փորեց հողը՝ մոմը դնելու համար, նրան ինչ-որ բան խանգարեց: Դա ռուբլի էր, իսկ դրակողքին կար ևս երկուսը: Վերցնելով գումարը՝ նա նայեց սրբաբատկերին և նկատեց, որ մորուքի լաքան այլևս չկա և. իսկ ծերունին ժպտում է:
Պատմվածքը նրա մասին էր, որ ինչ վիճակում էլ որ լինես, փորձիր օգնել դիմացինին և դա ամպայման մի օր քեզ հետ կվերադառնա: Տերը հույս չուներ որ կհանդիպի նորից ծերունու, բայց նա սխալվեց: Ժամանակի ընթացքում նրա իր բարությունը հետ վերադարցվեց: